معرفي «تجزية‎الامصار و تزجية‎الاعصار» در ميراث مکتوب

به گزارش ميراث آريا (chtn) ؛ نگارنده با اشاره به اين‌که آشنايي سلطان ايلخاني غازان‌خان (حک: 694 ـ703ق) با تاريخ دودمان مغول و علاقۀ او به دانش تاريخ را بايد يکي از مهم‌ترين عوامل توجه به تاريخ‌نگاري در سال‌هاي پاياني سدۀ هفتم و نخستين سال‌هاي سدۀ هشتم هجري دانسته مي گويد اين دوستداري نيز موجب شده که نگارش آثاري ارزنده ــ مانند جامع‌التواريخ رشيدي و منظومۀ شهنامۀ چنگيزي شمس‌الدين کاشاني ــ به فرمان او و در همان دوره آغاز شود.

به بيان علي صفري آق‎قلعه ، شرف‎الدين عبدالله ــ ملقب به وصّاف الحضره ــ نگارش اثر خود را حدود سال 697 ق، آغاز کرد و سه جلد نخستين از کتابش را به پايمردي وزيران غازانخان، يعني رشيدالدين فضل‌الله همداني و سعدالدين ساوجي، در سال 702ق از عرض غازان گذراند.

در اين مقاله آمده است: آن‎گونه که از نوشتۀ وصاف بر مي‌آيد، او مشمول الطاف غازان‌خان گشته و از سوي وي مأمور نگارش و تکميل تاريخ مغولان شد. اما اجازه خواست تا براي سر و سامان دادن به امور زندگي و ديدار از خويشانش، يک سال از خدمت منفک شود و پس از آن، کار را از سر گيرد. چنان‎که ميدانيم، يک سال پس از اين رويداد، غازان‎خان درگذشت (703ق).بنابراين دنبالۀ کار ناتمام ماند و فقط 10 سال پس از آن، در ماه محرم سال 712ق، دنبالۀ نوشته ــ يعني جلد چهارم ــ به پاي‌مردي رشيدالدين فضل‌الله همداني به عرض اولجايتو رسانيده شد.

شرف‎الدين عبدالله سال‌ها بعد جلد ديگري را به نوشتۀ خود افزود: وقايع تاريخي را تا سال 728ق در بردارد و در دورۀ حکومت ابوسعيد ايلخاني (716ـ736ق) به همين پادشاه تقديم شده است.

گفتني است ميراث مکتوب دو ماهنامۀ تخصصي اطلاع‌رساني در حوزۀ تصحيح انتقادي متون، نسخه‌شناسي و مباحث ايران‌شناسي است./122

انتهای پیام/

کد خبر 1389070913